Mustafa Kemal, hazırladığı raporunda bunu şöyle anlatır:

– Niçin kaçıyorsunuz, dedim.

  – Efendim, düşman, dediler

  – Nerede, dedim.

  – İşte! Diye 261 Rakımlı tepeyi gösterdiler.

  – Düşmandan kaçılmaz, dedim.

  – Cephanemiz kalmadı, dediler.

  – Cephaneniz yoksa süngünüz var, dedim ve  süngü taktırdım ve yere yatırdım.

Bunun üzerine düşman askeri de yere yatmış ve kazanılan kısa bir müddetten sonra 57’nci Alay ve dağ bataryası bölgeye yetişmiştir. Mustafa Kemal, Ruşen Eşref’e verdiği mülakatta içinde bulunulan bu durumu, Çanakkale Savaşları’nın en önemli anı olarak değerlendirir ve İşte, kazandığımız an, bu andı der. Gerçekten de saat 10.00’da taarruza başlayan 57’nci Alay birlikleri kısa sürede Conkbayırı-Kocaçimen hattının güvenliğini sağlamıştır. Yarımadanın en yüksek tepesi olan Kocaçimen’in elde tutulması, Mustafa Kemal’in öngörüsü sayesinde olmuştur. Bu hat, neredeyse tahliyenin yapıldığı 19/20 Aralık 1915 gecesine kadar değişikliğe uğramadan Türk birliklerinin elinde kalmıştır.

18 Mart Çanakkale Zaferi ve Şehitlerini Anma Günü  okulumuz bahçesinde dördüncü sınıf öğrencilerinin sınıf öğretmenleri koordinesinde hazırladığı program ile gerçekleşti. Bizlere bu toprakları yurt yapan, Çanakkale'yi ilelebet geçilmez kılan başta Büyük Komutan Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere tüm kahramanlarımızı rahmet ve minnetle anıyoruz... Ruhları şad olsun.......